کودک مـیان خـیـمه دلـش بـیـقـرار آب          امّا به دست دشمن سرکش مهار آب
چندین بنفشه بین حرم رو به قبله، حیف          بی سر میان مـعرکه خفته سوار آب

چشمان دخترک به سوی نهرعلقمه است          یعنی که می کشد به خـدا انتظار آب
لب را به شِکوه باز نمود و به گریه گفت          با ما نبـود جـان پـدر این قــرار آب
گر تـشـنه لب به خـیمه بمـیرد بـرادرم          گردد سیاه در دو جهان روزگار آب
وقتی خـبر رسید عـمـو تـشنه شد شهید          دیگـر نبـود بر لب دخـتر شعـار آب